ΓΕΥΣΕΙΣ

Το χταπόδια στα κάρβουνα είναι ένας από τους πιο γνωστούς μεζέδες της Αντιπάρου και συνοδεύει την τοπική τσικουδιά.

Δοκιμάστε επίσης κόκορα «πατίδο» ή «πατούδο» (γεμιστό με τσιγαρισμένα εντόσθια, ψίχα ψωμιού, κεφαλοτύρι και κανελογαρίφαλα), ντόπια τυριά, παραδοσιακά μπουρεκάκια (χριστουγεννιάτικα γλυκά), ή ραβιόλια (αποκριάτικα πιτάκια με γέμιση από γλυκιά μυζήθρα, ζάχαρη, μέλι και κανέλα).

ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ

Καραβόλοι: Σαλιγκάρια, συνήθως ψητά στα κάρβουνα, κοκκινιστά ή φρικασέ με κολοκυθάκια, άνηθο, κρεμμυδάκια και μια πλούσια σάλτσα αβγολέμονου. Στην Πάρο γίνονται και βραστοί με σκορδαλιά.

Κολιτσανοκεφτέδες: Οι μικρές «ανεμώνες» της θάλασσας δεν τηγανίζονται απλώς με αλεύρι, αλλά γίνονται κεφτέδες, με την προσθήκη τυριού, κρεμμυδιού, δυόσμου και λίγου αλευριού.

Λαδένιοι: Μικρά μπισκότα με ελαιόλαδο και μπαχαρικά που στο τέλος μελώνονται.

Πάντρεμα του Φάβα: Κοινό πιάτο σε όλες τις Κυκλάδες, και την Κρήτη, για τη φάβα της προηγούμενης ημέρας, την οποία μαγειρεύουν με λίγο κρεμμύδι και ελαιόλαδο. Σε άλλα μέρη τη μαγειρεύουν με σάλτσα ντομάτας.

Πατίδο (ή πατούδο): Κατσικάκι γεμιστό με ρύζι, συκωτάκια, τυρία και σταφίδες.

Σουγλί: Μικρά ψαράκια – γόπα, μαρίδα – λιαστά. Μετά το «ψήσιμο» στον ήλιο, βουτιούνται σε χυλό και τηγανίζονται.

Σούμα: Δυνατό ποτό, το οποίο προέρχεται από τα στράφυλα (τσάμπουρα) των σταφυλών. Πρόκειται για τοπικό τσίπουρο, που παράγεται στα ραδικιά του νησιού.

ΤΑ ΚΡΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ

Από την αρχαιότατη παρουσία του Διόνυσου, την πλούσια λαογραφική παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα του νησιού, με τους τοπικούς χορούς και τα πανηγύρια, έως την εκκλησία του Άϊ-Γιώργη του Μεθυστή στην Παροικιά, όλα μαρτυρούν τη διαχρονική σχέση των Παριανών με τη τέχνη της οινοποιίας. Εδώ, ανάμεσα στις ομορφιές του κυκλαδίτικου τοπίου ευδοκιμεί χρόνια τώρα ένας αξιόλογος αμπελώνας με εκλεκτές ποικιλίες σταφυλιών, από τις οποίες προέρχονται τα περίφημα κρασιά της Πάρου.

Η Πάρος είναι το δεύτερο οινοπαραγωγικό νησί των Κυκλάδων μετά τη Σαντορίνη. Σήμερα, στο νησί, παράγονται πολλά λευκά ροζέ και κόκκινα κρασιά.

Τα λευκά προέρχονται από τις τοπικές ποικιλίες Μονεμβασιά και Σαββατιανό, ενώ τα ροζέ από την ερυθρή ποικιλία Μαντιλάρι.

Το πιο γνωστό και φημισμένο κρασί στην Πάρο θεωρείται το ερυθρό και ξηρό, που δικαιούνται και την ένδειξη Οίνος Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας (ΟΠΑΠ). Αυτό το κρασί προέρχεται από τους λιγοστούς αμπελώνες του νησιού, που είναι φυτεμένοι με τη βαφική αιγαιοπελαγίτικη ποικιλία Μαντιλάρι ή Μαντιλαριά.

Η ετήσια παραγωγή στο νησί δεν ξεπερνά τους 2.500 τόνους και το κρασί που παράγεται διαθέτει βαθυκόκκινο ρουμπινί χρώμα, φρουτώδες άρωμα και πλούσιο σώμα, σύνθετο χαρακτήρα και πολλές φυσικές χρωστικές, ενώ προσφέρεται για ιδανική παλαίωση.